کد مطلب:68838 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:226

در طول چهارده قرن، مسئله ی غدیر در قالب اشعار عربی، فارسی، اردو، تركی و غیر آن به نظم كشیده شده است. اولین قدم را شاعر زبردست عرب حسان بن ثابت برداشت كه با اجازه ی رسمی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله لحظاتی پس از خطابه ی آنحضرت اشعاری را كه در غدیر درباره ی واقعه ی آن سروده بود در حضور مردم خواند.

خود امیرالمؤمنین علیه السلام درباره ی غدیر شعری سروده اند و چند تن از اصحاب پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و نیز عده ای از اصحاب ائمه علیهم السلام اشعاری درباره ی غدیر دارند كه از جمله ی آنان قیس بن سعد بن عباده، سید حمیری، كمیت اسدی، دعبل خزاعی و ابوتمام است.

عده ای از علمای بزرگ نیز كه قریحه ی شعری داشته اند اشعار رسایی درباره ی غدیر سروده اند كه از جمله ی آنان شریف رضی، سید مرتضی، قطب راوندی، حافظ برسی، شیخ كفعمی، شیخ بهایی، شیخ كَرَكی، شیخ حر عاملی، سید علی خان مدنی و آیة اللَّه كمپانی است.

شعرای زبردستی چون ابن رومی، وامق نصرانی، حمانی، تنوخی، ابوفراس حمدانی، بشنوی كردی، كشاجم، ناشی صغیر، صاحب بن عباد، مهیار دیلمی، ابوالعلاء معری، اقساسی، ابن عرندس، ابن عودی، ابن داغر حلی، بولس سلامه مسیحی از شعرای عرب درباره ی غدیر شعر سروده اند.

گذشته از شعرای عرب، شاعران پارسی گوی و اردو زبان و ترك زبان نیز سهم بسزایی در نظم محتوای غدیر و حفظ و نشر آن در غالب شعر داشته اند.

لازم به تذكر است كه عده ای از شعرا داستان غدیر را بصورت مفصل یا مختصر در قالب شعر آوده اند كه اول آنان حسان است. برخی دیگر فقط مقطع حساس آن را كه «من كنت مولاه فعلی مولاه» است به شعر كشیده و پرورش داده اند. گروهی نیز با قالب ریزی ادبی غدیر، مبانی اعتقادی آن را بیان كرده اند و تا آنجا كه توانسته اند شكوفایی

[صفحه 167]

روحی آن را در زندگی معنوی یك شیعه جلوه گر ساخته اند تا با خواندن آنها حلاوت و خنكای ولایت در سراسر وجود انسان نمودار شود.

صفحه 167.